Ovo se može napisati, zbog zaborava mnogih, pod naslovom „Da li ste znali?“. Naime, 13. septembra 1992. godine, u ratu koji je trajao od 1992. do 1995. godine, agresor JNA, u sadejstvu sa srpsko-crnogorskim snagama, vršio je napade na našu zemlju Bosnu i Hercegovinu pa tako na opštinu Brčko.
Tokom 1992. godine, nakon što je na rijeci Savi most 29. na 30. april dignut u zrak pred Prvi maj, krenuli su napadi na pojedine dijelove grada Brčko. Stanovnici su u panici bježali prema slobodnoj teritoriji opštine Brčko, tačnije na prostor južnog dijela Brod , Brka, Palanka, Gornji Rahić ,Maoča, Rašljani, Islamovac. Vodile su se borbe za svaki dio grada, preko Dizdaruše, 4. jula, Klanca,Izbora,Meraja, Mujkića, Gluhakovca i dalje prema Goricama.
Agresor nije očekivao ovakav razvoj događaja te je poduzimao sve agresivniju tehniku protiv golorukog naroda. Napadi su bivali sve žešći. Bošnjaci su se u tim teškim trenucima organizovali i suprotstavljali daleko naoružanijem agresoru i njegovim kolaboracionistima sa naših prostora. Sve je to trajalo iz dana u dan žešće, a avijacija JNA-a više puta je slala svoje avione i na ove prostore.
Tako dolazi 13. septembar 1992. godine. Toga dana agresor je avionima, najvjerovatnije prema dojavama svojih doušnika, pokušao pogoditi džamiju u Gornjem Rahiću, jer se u njenom suterenu nalazila bolnica za ranjenike. Jedna raketa „zrak–zemlja“ pogodila je kuću Hasana Omića, pri čemu je on poginuo. Detonacija ga je izbacila iz kuće zajedno sa ležajem u dvorište komšije Hasana Mešića. Svjedoci tvrde da je u podrumu te kuće bilo 29 civila, koji su se tu sklonili nakon sirene upozorenja na napad. Od njih je jedno lice teže ranjeno (M. Omić), a jedno lakše.
Bilo je nekoliko pokušaja da avionima pogode džamiju. Konačno, toga dana u 12:25 sati, raketa je pogodila srednji dio munare, te se munara srušila u nekoliko dijelova. Prema nekim ne potvrđenim informacijama gađao je pilot JNA-a izvjesni Šišić E. avionom MIG-21. Tom prilikom oštećena je cijela desna strana džamije, a u suterenu je poginula jedna žena koja je od krhotina stakla zadobila smrtonosne rane.
Iznad centra Gornjeg Rahića i džamije izvio se visoki bijeli dim. Preplašeni stanovnici pohrlili su do džamije i tamo zatekli strašan prizor: pored srušene munare i uništenog gornjeg sprata mekteba ležala su tijela poginulih ljudi (Mirsad L.,Senad V.) koji su toga dana trebali biti ispraćeni na dženazu. Tako je ovaj kulturocid (rušenje džamije) na njagnusniji način urađen u našem mjestu što će biti oličenje agresora na svim prostorima BiH gdje je okupirao i držao pod kontrolom okupiranu teritoriju.
Nacionalna struktura stanovništva opštine Brčko 1)
Za grad za koji su agresori tvrdili da je njihov, statistika jasno pokazuje kakva je bila stvarna struktura stanovništva tadašnje opštine Brčko.
Prema popisu stanovništva u Bosni i Hercegovini iz 1991. godine, opština Brčko je imala 87.627 stanovnika. U toj strukturi bilo je:
- Bošnjaka 38.617 (44,07%),
- Hrvata 22.252 (25,39%),
- Srba 18.128 (20,69%),
- Jugoslovena 5.731 (6,54%) i
- Ostalih 2.899 (3,30%).
Među Jugoslovenima i Ostalima najviše je bilo Bošnjaka. Sam grad Brčko brojao je 41.406 stanovnika, od čega:
- Bošnjaka 22.994 (55,53%),
- Srba 8.253 (19,93%),
- Hrvata 2.894 (6,99%),
- Jugoslovena 5.211 (12,58%) i
- Ostalih 2.054 (4,96%).
Izvor 1):
Nacionalni sastav stanovništva, Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991, Statistički bilten, br. 234, Državni zavod za statistiku Republike Bosne i Hercegovine, Sarajevo, 1993, str. 27–28.
Foto arhiv džemata Gornji Rahić
Priredio: Hasikić Hamid
